الهی ای زبان ها از تو گویا                                             جهانی از فروغت گرو پویا

به کوه جنگل  صحرا  و دریا                                              تویی پیدا تر از پیدا خدایا

نهان از چشمی چشم ازتوبینا                                       فدایت ای همه پنهان و پیدا

خدای آسمان ها و زمینی                                             الهی ای تو چه زیبا آفرینی

شکوفا از تو شد گل های رنگین                                     مزیّن از تو شد باغ و بساتین

جهان چون آبشار پر خروشی                                         تویی سرچشمه ی هرجنب وجوشی 

جهان تنها ز تو فرمان پذیرد                                             که نیرو دائم از فیض تو گیرد

کریمی،دستگیری،بی نیازی                                           رحیمی،کارسازی،دل نوازی

تویی ازمهربانان مهربان تر                                              تویی از بهتران بالا و برتر

انیس دلصفای جان، تویی تو                                           کریم غافر و رحمان،تویی تو

الهی جان به نورت زنده تر کن                                          زبان با یاد خود گوینده تر کن

الهی جان من آزاد گردان                                                 دلم را با وصالت شاد گردان

روزی خسروی به تماشای صحرا بیرون رفت.باغبانی را دید،مردی پیر و سال خورده . با این حال ،سرگرم کاشتن نهال درخت بود.

خسرو گفت:((ای پیر،در موسم کهن سالی و فرتوتی کار ایّام جوانی پیشه کردی. وقت آن است که دست از این میل و آرزو برداری و درخت اعمال نیک در بهشت بنشانی،چه جای این حرص و هوس باطل است.

درختی که تو امروز نشانی،میوه ی آن کی توانی خورد.

باغبان پیر و پاک دل گفت: دیگران نشاندند،ما خوردیم،اکنون مابنشانیم دیگران بخورند.

                                                                               مرز بان نامه،سعد الدین ورامینی

من محمد راه چمنی ۱۳ ساله و در شهرستان نیشابور زندگی می کنم.

از این که به وبلاگم سر زدید خیلی خیلی ممنونم !